Skip to main content

കവിത പറയുന്നത്

    

മറവി കൊണ്ട് ഉണങ്ങാത്ത മുറിവുകളാണ് ഏറെയും ഉള്ളില്‍

      മൗനം കൊണ്ട്‌ വീര്‍പ്പു മുട്ടിയപോഴാണ്‌

  വരികള്‍ അത്രയും ഞാന്‍ ചര്ദിച്ചു പുറം തള്ളിയത്

    കഥപോല്‍ ഒഴുകാതതാണ്‌ എന്‍ ശാപം എന്ന്…….. കവിത


                                                                 VP

Comments

Popular posts from this blog

Brother

    '' Not All The Touches With love ''  AT THE EDGE OF YOUR DREAMS AND THE TEARS OF YOUR FAMILIES NIRBHAYA JISHA JUNKO FURUTA ASIFA BANO SOUMYA ARUNA SHANBAUG SCARLETT KEELING MATHURA SUZETTE JORDAN PRIYADARSHINI MATTOO IMRANA BHANWARI DEVI ANITA COBBY OKSANA MAKAR YELLOW കടലിലേക്കു തള്ളി നിൽക്കുന്ന കറുത്ത പാറക്കൂട്ടങ്ങളിലേക് മത്സര ബുദ്ധിയെന്നോണം തിരമാലകൾ അടിച്ചു കയറുന്നു … ദിശയില്ലാതെ അലസമായി പാറി നടക്കുന്ന കടൽ കാക്കള്‍ മുകളിൽ വെട്ടം വെക്കുന്നുണ്ട് .. മുനമ്പ് പോലെ നിൽക്കുന്ന ഒരു പാറയുടെ അരികിൽ നിന്ന് ഒരാൾ കടലിലേക്കു എടുതു ചാടി.. അങ് കുറച്ചകലെ കരയിൽ നിന്ന് മാറി കടലിലൂടെ ഒരു അഞ്ഞൂറ് മീറ്റർ പോയാൽ തനിച്ചിരിക്കുന്ന ആ ഒറ്റ പാറയെ കാണാം … ദുബായില്‍ എത്തിയതിന്‍റെ ആദ്യ ദിവസങ്ങളില്‍ അവള്‍ സ്ഥിരമായി അവിടെ ചെന്നിരിക്കാറുണ്ടയിരുന്നു ആത്മ വിശ്രമത്തിന്‍റെയും ആഘോഷത്തിന്‍റെയും തീരമായിരുന്നു ആ കടലോരം… വേലിയേറ്റ സമയത്തു ആ പാറ കടലിൽ മുങ്ങി പോകും…എത്ര കാലം ആയിറ്റുണ്ടാകും ആ പറ ഈ ഇരിപ്പ് തുടങ്ങിയറ്റ് ? ചിലപ്പോൾ നൂറ്റാണ്ടുകൾ... യുണൈറ്റഡ് അറബ് എമിറേറ്റിലെ ഒമാൻ ഉൾക്കടലിലെ ഒരു പട്ടണമാണ...

Gaza

പതിവു തെറ്റിക്കാതെ ആ വ്യദ്ധൻ ഇന്നും ഗസാൻ കുന്നുകളിലേക്ക് കയറുകയാൺ.. മുകളിൽ എത്തിയതും വ്യന്ധൻ അവിടമാകെ തിരഞ്  കുറച്ച് ചുള്ളി കൊമ്പുകൾ കൊണ്ടുവന്നു തീ കായ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.. രാത്രി വൈകിയിട്ടും ഗസാൻ ചെരുവുകൾ പ്രകാശപൂരിതമാൺ  ഇവിടുത്തുകാർ ഉറങ്ങാറില്ലേ? ഇന്നലെ തോന്നിയ ആ സംശയം ഞാൻ അയാളോട് പങ്ക് വച്ചു്.... തീ ചൂളയ്ക് അപ്പുറം കുറച്ച് മാറി നിന്ന് അയാൾ ഉറങ്ങാനുള തയ്യാറെടുപ്പിലാൺ... ശരിയാൺ യൂസുഫ് അവർ  ഉറങ്ങാറില്ല ,  ഒരു ആയുസു  കൊണ്ട് ശേഖരിച്ചു വെച്ചതെല്ലം ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട്  കൈവിട്ടു പോയാൽ പിന്നെ  സങ്കടമല്ല ഭയം മാത്രമാൺ കുട്ടിനുണ്ടാവുക... നിനക്കറിയാമോ?.... ഏറ്റവും ഭയാനകമായ അവസ്ഥ നഷ്ടപ്പെടലല്ല  ഭയം ആണ്.... അത് പിടികൂടിയവർക്ക് എങ്ങനെയാൺ ഉറങ്ങാൻ കഴിയുക ?.... VP

വീണ്ടും ഓര്‍മിക്കാന്‍

മുന്നൊരുക്കം ഇല്ലാതെ വീണ്ടുമൊരു യാത്ര... കാസർകോട്ടേയ്ക്കുള്ള മെയിൽ കാത്ത് കൊയിലാണ്ടി സ്റ്റേഷനിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഉദയസൂര്യൻ നെറ്റിയിൽ വന്ന് ചുംബിക്കുന്നുണ്ട് ഈ യാത്രയും എന്റെ ആയുസ്സിൽ  തുന്നിച്ചേർത്തു വച്ചതാവാം... തയ്യാറെടുപ്പുകൾ അതിനശേഷം സംഭവിക്കുന്നതാണല്ലോ... മുൻപരിചയമില്ലാത്ത സ്ഥലത്തേക്കുറിച്ചുള്ള ആകാംഷയൊന്നും എന്നെ വാരിപ്പുണരുന്നില്ല എന്നുള്ളത് യാഥാർത്ഥ്യമാൺ.. ട്രെയിൻ സ്റ്റേഷൻ വിടുംമ്പോയക്കും ഒരു സൈഡ് സീറ്റ് തരപ്പെട്ടു..... തൂങ്ങി ഉറങ്ങുന്നവർ, ന്യുസ് പേപ്പർ ഒറ്റയടിക്ക് വായിച്ച് അകത്താക്കാൻ വ്യഗ്രത കാട്ടുന്നവർ, കാപ്പി വിൽപ്പനക്കാർ ,പുസ്തക വിൽപനക്കാർ അങ്ങനെ ട്രെയിനിന്റെ സ്ഥിരം കാഴ്ചകൾ നോക്കിയിരിക്കുമ്പോഴേക്കും  മഴയ്യിയും പിന്നിട്ട് വണ്ടി തലശ്ശേരി എത്തിയിരിക്കുന്നു എന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ  നാട് അവനിപ്പോൾ എന്തെടുക്കയാവും? ജീവിത ബന്ധപാടിൽ തന്റെ ഇടം ചേർത്തു വയ്ക്കാനുള്ള ബന്ധപ്പാടിൽ ആവും... എന്തായാലും റബ്ബ് അവൻ നല്ലത് വരുത്തട്ടെ ട്രെയിൻ ലേറ്റ് ആയതു കൊണ്ട് ജുമുഅ നഷ്ടപ്പെടുമോ എന്ന ഉൾഭയം എന്നെ യാത്രയുടെ ഉന്മാദത്തിൽ നിന്ന് പുറകോട്ട് വലിക്കുന്നുണ്ട്  എന്നു തുടങ്ങിയതാണീ മനുഷ്യന്റെ യാത...